In Bivak 6 moesten er wat meer meters worden gemaakt. De spullen zijn voor iedereen redelijk op orde maar nu moeten er kilometers in de benen komen. Ik had een route uitgestippeld naar een mooie open plek. Hier zouden we de nacht doorbrengen en dan de dag er na dezelfde route terug. Bij deze Bivak waren ook Emilie en Deirdre van de partij. Daar hadden Patrick en Huib al een paar avond wandelingen mee gemaakt maar zij wilden graag wat meer lopen. Nou daar werden ze dus ook op getrakteerd. Je zag aan JP en Sjoerd-Gosse dat zij al heel wat meer kilometers hebben gemaakt. Voor hun was dit een peulenschil. De heen weg ging rustig aan. Onderweg lekker lang gerust in “teek”-city, (ik ben in het bos niet bang van beesten maar alleen van deze kleine parasiet) dus altijd even oppassen. De bivak plek was ideaal voor ons kamp. Een zandplek midden in het bos met genoeg ruimte voor al onze tentjes en de 4 persoons bungalow tent van de meiden. De tenten stonden al vrij snel en Huib had een “zandbank” gemaakt voor het kookteam. Lekker onder de tarp het eten bereiden want we hadden beren honger. Toen het begon te schemeren hebben we een gezellig kampvuur gemaakt en na een paar glazen whisky en Rum elkaar wat lastige vragen gesteld. Op de vraag of er tegen de kou nog een kerel tussen de meiden moest gaan liggen kregen we een dikke NEE. Tja nee is nee.
De nacht was vrij koud en vochtig. Onze vast-slaper Sjoerd kon daar niet goed mee omgaan en heeft voor ons gewaakt en ieder uur geteld. De meiden hadden het ook vrij koud gehad en moeten vast nagedacht hebben over hun stellige NEE.
In de ochtend kwam iedereen maar traag op gang en na een bak koffie in het zonnetje zijn we rond 10:00 aan de terugreis begonnen. Na 600 meter was het Emilie die al aan opgeven begon. Zij had van de vorige dag flinke blaren opgelopen. Gelukkig had dokter Sjoerd een pakje blaren pleisters mee en na een paar opbeurende woorden ging Emilie weer op pad.
Het tempo zat er goed in en het doel was om pas over de helft van de route even te rusten. Nou dat moment kwam als geroepen want er zaten er een paar flink doorheen. Na het rusten wogen de laatste loodjes heel erg zwaar. Het was echt aftellen van de kilometers. En het laatste stuk hebben we ook weinig tegen elkaar gesproken. Maar het einde kwam in zicht, we hebben Emilie bijna aan haar haren over de finish moeten trekken, maar ze heeft het wel afgemaakt, super!
Op de weg terug hebben we nog heerlijk een paar biertjes gedronken met een uitsmijter. Ik vond het een heel gezellig en geslaagd weekend. Ik hoop jullie ook.

Groeten,

Patrick

Bivak 6 Track weergeven op een grotere kaart

Bivak 5 stond in het teken van het kopen van materiaal nodig voor Schotland 2010. Het doel was een bezoek aan de Ranger-shop.de in Duitsland. Hier kun je tegen leuke prijzen nieuw leger materiaal en ourdoor spullen kopen. Dat kan via de website van de Ranger-shop maar het is met kleding en rugzakken wel handig als je het eerst kan passen, en de lease auto kon wel weer wat kilometers gebruiken.
Dus op naar Noord-Duitsland boven Hamburg en vroeg uit de veren want de winkel zou open zijn tussen 9-14 uur.

De winkel viel een klein beetje tegen en het meeste van het assortiment is alleen via het magazijn te verkrijgen die in het weekend niet open is. Dus dat was wel jammer. Verder was er in de winkel genoeg te zien en er waren ook een aantal spullen flink afgeprijst. Maar het voornaamste hebben we kunnen kopen. Huib is geslaagd met een mooie rugzak voor weinig en Patrick (P1) heeft een slaapzak (nou had hij die al, want hij had er al dik 5 uur op gezeten 🙂 ).

Na het winkelen wat inkopen gaan doen voor de Bivak. Want we wilden natuurlijk graag de spulletjes uit gaan proberen. Dus wat proviant inslaan (Whisky en Sigaren) en daarna zijn we eerst wat gaan eten in het dorp. Hier hebben wij onze grootste snitzel ooit gegeten. Patrick (P2) vroeg de kok al van wat voor een varken deze stukken vlees vandaan kwamen. Heerlijk!

Na een volle maag op zoek naar de bivak plek voor de nacht. Patrick (P2) had van te voren een bos op google maps gespot en deze leek hem wel een geschikte plaats. Het bos was inderdaad heel mooi maar iets te veel volk, houthakkers en mensen met honden. Eindelijk een leuke plek gevonden werden we vergezeld door een gepensioneerde boswachter van 85 jaar. Hij vroeg ons wat wij kwamen doen in zijn bos. We hebben hem maar verteld dat we na het bakkie koffie weer op weg gingen naar Nederland.

Hij was al een keer in Nederland geweest en noemde een aantal grote plaatsen op. Op de vraag wanneer hij er was geweest zei hij, “in 43-44”. Dat hadden wij weer. Een foute duitser in het bos waar wij de bivak wilde gaan houden. Verder was het een geschikte vent en hebben we even met hem gebabbeld. Het leek ons niet raadzaam dit bos te verkiezen voor de bivak en we hebben besloten een nieuw bos langs de route terug te gaan zoeken. Dat was nog een hele klus aangezien Noord-Duitsland voornamelijk uit akker land bestaat. Veel hulp kreeg P2 ook niet want P1 en Huib vielen na de eerste kilometers in de auto al weer knikkebollend in slaap. Via de GPS maar een stuk bos aangegeven en er op hoop van zege heen gereden.

Het bleek een goed alternatief voor het foute duitser bos. Wel dicht bij de snelweg maar met hele mooie open plekken voor ons kampf. Na een gezellig avondje rond het kampvuur zijn we lekker gaan slapen. Het was wel koud maar dat mocht zeker de pret niet drukken. Het was een geslaagd weekendje weg. Volgende Bivak weer verder oefenen en misschien wat kilometers in de benen krijgen.

Patrick (P2)

View Schacht-Audorf in a larger map

De WHW is de meest belopen lange afstand wandeling van Schotland. Het is een wandelroute van 153 km die te doen is in 10-11 dagen en laat je op een prettige manier kennis maken met de Highlands. Voor de wandelaars die niet de hele route willen lopen is het ook mogelijk om bijvoorbeeld het laaste stuk te lopen. Een mooi stuk om te doen is de laatste 53 km vanaf Bridge of Orchy naar Fort William. Dit is tevens het mooiste stuk van de route dwars door het grote veenplateau van het Rannoch Moor. Aan de rand hiervan staat de Buachaille Etive Mor een van de meest fotogenieke bergen van schotland. Na deze woesternij komt een wat ruwer stuk in de route. De beklimming van de Devil’s Staircase brengt je uiteindelijk door een prachtige vallei richting het eind van de tocht onder aan de voet van de machtige ben Nevis.

Wat een opkomst! Het slechte weer trotserend was dit de beste bivak ooit. Ondanks de storm wisten we ons staande te houden. Door het slechte weer was het moeilijk om vuur te maken maar door de bliksem die insloeg naast ons kamp en de vonken die oversloegen konden we vuur maken. Tijdens het koken kwamen er 4 beren op de lekker luchten van ons kookfestijn af en na een uurtje worstelen met deze grote beren dropen ze met hun staart tussen hun benen af. Gelukkig weinig slangen in onze tenten op een pofadder en een bowa constritor na. Jammer dat jullie er niet allemaal bij konden zijn…..

Hier de beelden van onze laatste bivak van dit jaar:

Al met al ben ik niet echt over de opkomst van de bivak te spreken. Misschien denken jullie dat het nog ver van je bed is en denk ik er te moeilijk over maar als ik niet weet wat ik aan iemand heb dan ga ik niet met die persoon op hike. Ik ervaar 20 kilometer met een rugzak van minimaal 15 kilo op mijn rug als heftig. En uit ervaring blijkt dat je hier echt voor moet trainen. Los van 3 dagen overnachten in de middle of nowhere waar je geen stromend water en snackbar tegen zult komen.

Dit weekend stond bivak nummer 3 op de planning. Ik kon de weersvoorspelling haast niet geloven, het zou droog blijven. En dat bleek ook zo te zijn. Wederom waren we op vollle sterkte aanwezig en dit keer vond de bivak plaats op de veluwe. Inmiddels is de bronst van de edelheren in volle gang dus leek ons wel spannend om tussen de burlende edelherten in te liggen. Niet alleen de herten waren flink actief in de nacht ook de wilde zwijnen naderde onze tentjes op kleine afstand. Dus het slapen ging wat minder want je bent toch iedere keer alert op de geluiden om je heen. Dit keer weer wat vergeten in de voorbereiding, het ontbijt. Verder was het een heel geslaagde bivak en het opzetten en inpakken van de tentjes gaat ons steeds makkelijker af.


Bivak 3 Voorbereiding Schotland II weergeven op een grotere kaart

Met een grote groep (Huib en Patrick) trokken we er Zaterdag weer met volle moed op uit. Tijdens de vorige bivak hadden we een mooi duinpan gespot en dankzij de logging van JP zouden we deze gaan bezoeken als slaapplek. Inmiddels ben ik ook in het bezit van zo’n handig GPS apparaat. Via een iets andere route kwamen wij op plek van bestemming aan. Vooralsnog een heerlijke zonnige avond en om de hongerige monden te voeden snel het avond eten in elkaar geflanst. Rijst met kip in kerrie van onze sponsor de Lidl.  Na het eten wat hout gesprokkeld en alvast de tarp en de tentjes opgezet. Ja ja dit keer met tentjes… Maar helaas de weergoden waren ons weer niet gestemd deze keer. Na het graven van het commando putje en aanmaken van het kampvuur begon het te betrekken vanuit zee met hele grote dikke zwarte wolken. Na een half uurtje begon het al licht te flitsen en na het trotseren van de eerste bui met wat donderslagen hebben we het kamp snel afgebouwd en zijn we richting de auto gaan lopen. Dat was de goede kant op weg van de buien. Bij de auto aangekomen begon het tijdens het rijden ook goed los te barsten. Ik denk een verstandige keuze geweest. Volgende Bivak hopenlijk beter weer 😉

Gr,

Patrick

Hoi,

Hieronder heb ik de voorlopige resultaten van het formulier wat ik had rondgestuurd. Er gaan er voorlopig 10 mee en een Geitje die twijfeld nog (hij weet wie ik bedoel ;-)).

Er zijn er 4 die Het een makkie gaan vinden om 20 Km op een dag te gaan lopen met bepakking. De meesten vinden kamperen leuk en ik ben ook niet ontevreden over wat iedereen al aan spullen heeft.

Lees hieronder verder…

Read the rest of this entry »

Hi Clan Argyll,

Ons nieuwe clan member heeft een Garmin GPS apparaat. Heel handig en uit de logging kun je een hoop zien over snelheid, hoogte en locatie. Hier de informatie van onze eerste Bivak:

Gr,

Patrick

Hoi,

Nou het was me een avond. In eerste instantie leek het er op dat het helemaal ging opklaren. Maar nadat we het kamp hadden opgezet begonnen de eerste druppels te vallen. Eventjes is het nog droog geweest en hebben we nog een stuk richting het strand gelopen maar tijdens de sterke verhalen rond het kampvuur begon het goed los te barsten. Sjoerd en Jp hadden elk hun eigen tent maar Huib en Patrick lagen onder een Tarp. Rond 12:30 begon het zo vreselijk hard te onweren dat de grond er van trilde. Iedereen was er wakker van behalve Sjoerd. Die heeft door het geweld heen geslapen. 😉 Onbegrijpelijk!
Verder was het een geslaagde bivak met alle ontberingen zoals we die ook in Schotland kunnen ervaren.

Groetjes en hopelijk volgende keer een grotere club.

Patrick

Wat moet je meenemen?
Wat je meeneemt is heel persoonlijke keuze en is erg afhankelijk van je eigen ervaring. Ben je nieuw met lange afstand lopen dan heb ik hier wat tips die kunnen helpen. De overweging wat je meeneemt is een balans tussen veiligheid, comfort en gewicht.

Read the rest of this entry »