Wat een land! Ik ben er nu voor de 3e keer geweest en het land blijft mij verbazen. Dit jaar 3 dagen lopen door de Highlands. Weer een heel andere ervaring als zo nu en dan een berg route lopen en het land verkennen met de auto.

De route heeft ons op pleken gebracht waar het leek dat de tijd had stil gestaan. Varens, mossen en overal riviertjes en watervallen. Ondanks dat de WHW een van de meest belopen routes is viel het mij nog mee hoeveel mensen we zijn tegen gekomen. Wel had ik bij het wildkamperen het gevoel dat iedereen dezelfde plekken gebruikt. Dit had voor mij wel wat avontuurlijker gemogen. Maar met 5 tentjes is het wel moeilijk om op de route een geschikte plek met elkaar te vinden. Gelukkig maakte de avond voor de laatste wandeldag een hoop goed. Op de route aan een wilde rivier vonden we een mooie plek om met zijn vijven te kamperen.
Ook hebben wij heel erg geboft met het weer aleen de laatste dag was soppend de finish over.   Maar dit hoorde er wel bij. Schotland zonder regen hoort niet. De varens de mossen, het hele landschap heeft water nodig om er zo uit zien.
Ooit wil ik de gehele route nog een keer gaan lopen maar dan wel met een dag rugzak en de overige spullen georganiseerd naar de locaties laten brengen. Ik denk dat ik nog te ongeoefend ben om meerdere dagen met deze vochtigheid je spullen droog te houden. Mijn schoenen trokken het na de derde dag echt niet meer. Het leer was dusdanig geteisterd door het vocht dat het er aan alle kanten doorheen kwam. Een goed tip is misschien kranten mee te nemen om de schoenen ‘s avonds van binnen te drogen.
Ook heb ik te veel aan kleding mee genomen. Alleen droge kleding om in te slapen is in  in principe voldoende. Je wandel kleding kan dan ‘s nacht bij je in de tent drogen om je de volgende dag weer warm te houden. Of om het te drogen bij het kampvuur. Dus bij de volgende meerdaagse trip kan ik zeker op gewicht en ruimte besparen.
Ondanks het wildkamperen hebben we het nog wel van de luxe faciliteiten op de route gebruik gemaakt. Naast de pintjes in de pub hebben we ook veel buiten de kampeerplek gegeten. Aan de ene kant wel een voordeel zodat je tegelijkertijd je kleren kan drogen maar de volgende keer liever meer afzien met een pannetje op het vuur.
De laaste 3 dagen WHW is zeker een aanrader voor mensen die niet al hun dagen willen opofferen voor de gehele route. Er is veel over te lezen en de start en finish zijn goed te doen met het openbaar vervoer. Dus, de WHW een aanrader voor wandelaars en natuurliefhebbers.

Scotland’s a journey, begin it.

Patrick

De fotos van Adam en Sjoerd zijn in de Galery geplaatst.

Vandaag zijn we op tijd opgestaan voor een echt Schots breakfast. Worstjes, black pudding, bonen en spek met ei. Zwaar op de maag maar heel voedzaam. De spullen waren in de nacht goed gedroogt op enkele schoenen na. Die hebben we met oude kranten nog een beetje loopbaar gemaakt. Wat lekker weer fris en fruitig na een douche in droge kleren op pad naar Glasgow. Eerst nog wat inkopen voor de lunch in de trein. De treinkaarten kregen we met 50% korting aangezien we de vliegtickets konden laten zien. Goede regeling hier in schotland.
De treinreis was super. Dwars door het gebied waar we ook hadden gelopen. En het weer was super dus het was genieten van het uitzicht in de trein.
In Glasgow hebben we eerst de tourist info opgezocht om te informeren voor een slaapplek. Door een of ander festival in de stad waren de B&Bs duppel zo duur. Dus hebben we besloten alvast naar Prestwick town (nabij airport) af te reizen. Adam heeft telefonisch voor ons een mooie B&B geregeld. Nu zitten we in de woonkamer van het verblijf aan de thee en straks trekken we weer een lekker fles whisky open die we vandaag in Glasgow hebben gekocht.
Morgen helaas weer terug naar Nederland.

Patrick

Na een heerlijk avondje bij het kampvuur zijn we ons bed in gedoken. Het plan was om vroeg aan het laatste stuk van de route te beginnen. We werden weer gewekt door een goede bui. Dus wederom in de regen onze spullen gepakt. Alleen het nadeel van deze bui was dat hij niet is opgehouden…… De hele dag teisterde de regen onze kleding en schoenen die na een paar uur het water niet meer konden weren. Maar ondanks deze regen was dit tot nu toe het mooiste stuk van Schotland dat we hebben gezien. Het leek wel of de tijd hier heeft stil gestaan. Honderden watervallen en rivieren. Het laatste stuk via het bos wat zo in een scene van één of andere sprookjes film kan. Varens, mossen in zoveel kleuren groen, prachtig. Inmiddels tot op de onderbroeken nat hebben we Bij de b&b waar we in 2008 ook hadden geslapen aangebeld. De grote Kamer van toen was helaas bezet maar2 andere waren nog vrij. Alles hangt nu te drogen op de verwarming en zitten we lekker onder uit gezakt op de Bank met een biertje met pizza met een voldaan gevoel maar allemaal heel moe.

groetjes Patrick

Vandaag allemaal de ziekte, want het regende wederom. Huib had het helemaal gehad met zijn kleine tentje. Na 10 minuten klaarde het weer gelukkig op en kon de regenkleding weer uit. De beloning na het beklimmen van de Devils Staircase was meer dan de moeite waard: prachtige vergezichten! Aangekomen in Kinlochleven hebben we een hapje gegeten en besloten daarna nog wat kilometers af te snoepen van de laatste etappe. Na nog een uurtje gelopen te hebben, hebben we onze bivak opgeslagen op een heerlijke plek langs een snelstromend riviertje. Morgen nog 20 km te gaan.
Groeten van de Scotties.

We hebben een prima nacht gehad, wel heel veel regen maar we zijn allemaal droog gebleven, op Sjoerd’s z’n broek na. De dag begon met regen, we zagen het somber in. Spullen opgeruimd, rugzakken ingepakt en toen ontbeten bij het Inveroran Hotel, daar hadden we ook een lunchpakket besteld. Hummmm.

Na ontbijt met regenkleding vertrokken, maar het weer werdt steeds beter. Uiteindelijk kregen we de zon te zien. De route was door Ranoch Moore, het hoogste punt was 447 meter. Rond een uur of 12 hebben onze lunch opgegeten bij een oude ruine en hadden nog maar 6km te gaan omdat Patrick en Huib heel snel waren..

Naarmate we onze eind punt naderder, begon het weer dicht te trekken; de wolken werden steeds donkerder. De regen begon op het moment dat we onze campingplek bereikten, dus snel te tenten opzeten in de regen 🙁 Daarna de pub ingedoken om eerst een paar PINTS en LEMONADE te drinken. Ook hebben we een lekkere soep gegeten en weer meer bier en toen en Ribeye Steak op. We zijn weer warm, maar het regent nog steeds. Wij zijn van elende maar weer in de bar gaan zitten.

Tot morgen!

Vandaag een vermoeiende reisdag. Het begon al om 4:45 uur in Den Haag. Adam en Patrick halen Sjoerd en HP en daarna Huib op. Om 9 uur in Brussel om het vliegtuig van 11 uur te nemen. In Glasgow de bus genomen naar Bridge of Orchy. De laatste kilometers in de bus maakte de dag helemaal goed. Vanuit Bridge of Orchy 5 kilometer gelopen naar onze slaapplek. Heel veel herten gezien op de weg er naartoe. Snel voor het donker de tentjes opgezet en toen begon de ellende. “De Midges!!” Met duizenden komen ze op je gezicht zitten. Van alle smeersteltjes helpt 50% niet, gelukkig hadden we klamboes voor ons hoofd gekocht, maar ook daar kwamen ze doorheen. Om 22:00 uur maar naar de pub gevlucht (wat een straf) en een flinke pint gedronken. Nu een glaasje whiskey bij de tent en daarna lekker slapen.
Groeten uit Schotland.

De mannen naar schotland en wij ( de vrouwen) lekker wat tijd voor onszelf. Daar gaan wij ook van genieten.  Mannen, heel veel succes en veel plezier. Doe voorzichtig en denk af en toe ook aan ons. Namens de vrouwen. Yvonne