Vandaag zijn we op tijd opgestaan voor een echt Schots breakfast. Worstjes, black pudding, bonen en spek met ei. Zwaar op de maag maar heel voedzaam. De spullen waren in de nacht goed gedroogt op enkele schoenen na. Die hebben we met oude kranten nog een beetje loopbaar gemaakt. Wat lekker weer fris en fruitig na een douche in droge kleren op pad naar Glasgow. Eerst nog wat inkopen voor de lunch in de trein. De treinkaarten kregen we met 50% korting aangezien we de vliegtickets konden laten zien. Goede regeling hier in schotland.
De treinreis was super. Dwars door het gebied waar we ook hadden gelopen. En het weer was super dus het was genieten van het uitzicht in de trein.
In Glasgow hebben we eerst de tourist info opgezocht om te informeren voor een slaapplek. Door een of ander festival in de stad waren de B&Bs duppel zo duur. Dus hebben we besloten alvast naar Prestwick town (nabij airport) af te reizen. Adam heeft telefonisch voor ons een mooie B&B geregeld. Nu zitten we in de woonkamer van het verblijf aan de thee en straks trekken we weer een lekker fles whisky open die we vandaag in Glasgow hebben gekocht.
Morgen helaas weer terug naar Nederland.

Patrick

Na een heerlijk avondje bij het kampvuur zijn we ons bed in gedoken. Het plan was om vroeg aan het laatste stuk van de route te beginnen. We werden weer gewekt door een goede bui. Dus wederom in de regen onze spullen gepakt. Alleen het nadeel van deze bui was dat hij niet is opgehouden…… De hele dag teisterde de regen onze kleding en schoenen die na een paar uur het water niet meer konden weren. Maar ondanks deze regen was dit tot nu toe het mooiste stuk van Schotland dat we hebben gezien. Het leek wel of de tijd hier heeft stil gestaan. Honderden watervallen en rivieren. Het laatste stuk via het bos wat zo in een scene van één of andere sprookjes film kan. Varens, mossen in zoveel kleuren groen, prachtig. Inmiddels tot op de onderbroeken nat hebben we Bij de b&b waar we in 2008 ook hadden geslapen aangebeld. De grote Kamer van toen was helaas bezet maar2 andere waren nog vrij. Alles hangt nu te drogen op de verwarming en zitten we lekker onder uit gezakt op de Bank met een biertje met pizza met een voldaan gevoel maar allemaal heel moe.

groetjes Patrick

Vandaag allemaal de ziekte, want het regende wederom. Huib had het helemaal gehad met zijn kleine tentje. Na 10 minuten klaarde het weer gelukkig op en kon de regenkleding weer uit. De beloning na het beklimmen van de Devils Staircase was meer dan de moeite waard: prachtige vergezichten! Aangekomen in Kinlochleven hebben we een hapje gegeten en besloten daarna nog wat kilometers af te snoepen van de laatste etappe. Na nog een uurtje gelopen te hebben, hebben we onze bivak opgeslagen op een heerlijke plek langs een snelstromend riviertje. Morgen nog 20 km te gaan.
Groeten van de Scotties.

We hebben een prima nacht gehad, wel heel veel regen maar we zijn allemaal droog gebleven, op Sjoerd’s z’n broek na. De dag begon met regen, we zagen het somber in. Spullen opgeruimd, rugzakken ingepakt en toen ontbeten bij het Inveroran Hotel, daar hadden we ook een lunchpakket besteld. Hummmm.

Na ontbijt met regenkleding vertrokken, maar het weer werdt steeds beter. Uiteindelijk kregen we de zon te zien. De route was door Ranoch Moore, het hoogste punt was 447 meter. Rond een uur of 12 hebben onze lunch opgegeten bij een oude ruine en hadden nog maar 6km te gaan omdat Patrick en Huib heel snel waren..

Naarmate we onze eind punt naderder, begon het weer dicht te trekken; de wolken werden steeds donkerder. De regen begon op het moment dat we onze campingplek bereikten, dus snel te tenten opzeten in de regen 🙁 Daarna de pub ingedoken om eerst een paar PINTS en LEMONADE te drinken. Ook hebben we een lekkere soep gegeten en weer meer bier en toen en Ribeye Steak op. We zijn weer warm, maar het regent nog steeds. Wij zijn van elende maar weer in de bar gaan zitten.

Tot morgen!

Vandaag een vermoeiende reisdag. Het begon al om 4:45 uur in Den Haag. Adam en Patrick halen Sjoerd en HP en daarna Huib op. Om 9 uur in Brussel om het vliegtuig van 11 uur te nemen. In Glasgow de bus genomen naar Bridge of Orchy. De laatste kilometers in de bus maakte de dag helemaal goed. Vanuit Bridge of Orchy 5 kilometer gelopen naar onze slaapplek. Heel veel herten gezien op de weg er naartoe. Snel voor het donker de tentjes opgezet en toen begon de ellende. “De Midges!!” Met duizenden komen ze op je gezicht zitten. Van alle smeersteltjes helpt 50% niet, gelukkig hadden we klamboes voor ons hoofd gekocht, maar ook daar kwamen ze doorheen. Om 22:00 uur maar naar de pub gevlucht (wat een straf) en een flinke pint gedronken. Nu een glaasje whiskey bij de tent en daarna lekker slapen.
Groeten uit Schotland.

De mannen naar schotland en wij ( de vrouwen) lekker wat tijd voor onszelf. Daar gaan wij ook van genieten.  Mannen, heel veel succes en veel plezier. Doe voorzichtig en denk af en toe ook aan ons. Namens de vrouwen. Yvonne

Het is bijna zover. Over 2 dagen gaan we de highlands trotseren. Iedereen heeft de spullen op orde en de stemming zit er goed in. Via deze site zullen we proberen dagelijks een update te plaatsen hoewel ik geen idee heb hoe het bereik is van onze mobiele telefoons in de bergen.

De weersvoorspellingen lopen een beetje uiteen. Maar als we een gemiddelde nemen van alle weer sites kunnen we zeker ook een Schots weertje verwachten. Dus ieder zon uurtje is meegenomen.

De club waar we mee gaan is geslonken tot 5 man: Patrick, Huib, Adam, Sjoerd-Gosse en Jean-Paul. We zijn alle 5 heel gemotiveerd en allemaal vol spanning hoe de 3 wandeldagen gaan verlopen. Ik denk dat we allemaal wel even in een dip komen maar we slepen elkaar er wel doorheen. Het is ook geen wedstrijd dus we kunnen de kilometers over de hele dag verdelen.

Als we maandag in Fort-William aankomen is het de bedoeling dat we een accommodatie zoeken met in ieder geval een douche en een lekker bed. Dinsdag zullen we op ons gemak de terugreis naar Glasgow starten om woensdag op tijd weer terug te komen met het vliegtuig.

Ondanks ik een fotograaf ben in hart en nieren heb ik het besluit genomen niet mijn camera spullen mee te nemen. Ik neem een pocket camera mee om de momenten vast te leggen. Ieder grammetje gaat toch tellen op de langere afstanden. Nou proberen niet te balen als we oog in oog komen met een Red Deer (Edelhert) 0p 20 meter afstand. We gaan tenslotte door Red Deer land.

Ik hoop dat we in staat zijn om dag tot dag een update te kunnen plaatsen anders zijn onze bevindingen zeker na onze trip te vinden op deze site.

Groeten,

Patrick

View West Highland Way – Planning in a larger map

Vrijdag 10 September
6:30            Verzamelen
9:00            Brussel Airport (Brussel Nationaal B-1930 Zaventem)
11:00         Vertrek Brussels (Charleroi) (CRL)
11:35          Aankomst Glasgow (Prestwick) (PIK)
12:21          Prestwick – Glasgow Central
13:00         Glasgow Centraal – Glasgow Queen street (Bus, lopen)
–:–              Inkopen doen
–:–              Glasgow Queen Street – Bridge of Orchy
–:–              Plek zoeken om te slapen (Voorstel = 2,5 km van Bridge of Orchy: http://goo.gl/maps/4DQf)

Zaterdag 11 September
– Bridge of Orchy – Kinghouse Hotel (20 km)

Zondag 12 September
– Kinghouse Hotel – Kinlochleven (15 km)

Maandag 13 September
– Kinlochleven – Fort William (24 km)

Dinsdag 14 September
– Fort William verkennen
– Fort William – Glasgow

Woensdag 15 September
– Vlucht FR7924 Vertrek PIK om 13:25 en aankomst CRL om 16:00

In Bivak 6 moesten er wat meer meters worden gemaakt. De spullen zijn voor iedereen redelijk op orde maar nu moeten er kilometers in de benen komen. Ik had een route uitgestippeld naar een mooie open plek. Hier zouden we de nacht doorbrengen en dan de dag er na dezelfde route terug. Bij deze Bivak waren ook Emilie en Deirdre van de partij. Daar hadden Patrick en Huib al een paar avond wandelingen mee gemaakt maar zij wilden graag wat meer lopen. Nou daar werden ze dus ook op getrakteerd. Je zag aan JP en Sjoerd-Gosse dat zij al heel wat meer kilometers hebben gemaakt. Voor hun was dit een peulenschil. De heen weg ging rustig aan. Onderweg lekker lang gerust in “teek”-city, (ik ben in het bos niet bang van beesten maar alleen van deze kleine parasiet) dus altijd even oppassen. De bivak plek was ideaal voor ons kamp. Een zandplek midden in het bos met genoeg ruimte voor al onze tentjes en de 4 persoons bungalow tent van de meiden. De tenten stonden al vrij snel en Huib had een “zandbank” gemaakt voor het kookteam. Lekker onder de tarp het eten bereiden want we hadden beren honger. Toen het begon te schemeren hebben we een gezellig kampvuur gemaakt en na een paar glazen whisky en Rum elkaar wat lastige vragen gesteld. Op de vraag of er tegen de kou nog een kerel tussen de meiden moest gaan liggen kregen we een dikke NEE. Tja nee is nee.
De nacht was vrij koud en vochtig. Onze vast-slaper Sjoerd kon daar niet goed mee omgaan en heeft voor ons gewaakt en ieder uur geteld. De meiden hadden het ook vrij koud gehad en moeten vast nagedacht hebben over hun stellige NEE.
In de ochtend kwam iedereen maar traag op gang en na een bak koffie in het zonnetje zijn we rond 10:00 aan de terugreis begonnen. Na 600 meter was het Emilie die al aan opgeven begon. Zij had van de vorige dag flinke blaren opgelopen. Gelukkig had dokter Sjoerd een pakje blaren pleisters mee en na een paar opbeurende woorden ging Emilie weer op pad.
Het tempo zat er goed in en het doel was om pas over de helft van de route even te rusten. Nou dat moment kwam als geroepen want er zaten er een paar flink doorheen. Na het rusten wogen de laatste loodjes heel erg zwaar. Het was echt aftellen van de kilometers. En het laatste stuk hebben we ook weinig tegen elkaar gesproken. Maar het einde kwam in zicht, we hebben Emilie bijna aan haar haren over de finish moeten trekken, maar ze heeft het wel afgemaakt, super!
Op de weg terug hebben we nog heerlijk een paar biertjes gedronken met een uitsmijter. Ik vond het een heel gezellig en geslaagd weekend. Ik hoop jullie ook.

Groeten,

Patrick

Bivak 6 Track weergeven op een grotere kaart